Onze zwarte piet had een groot probleem maar ons Jeroentje zijn probleem was nog véél erger.... Lees maar eens met ons mee wat onze kinderen ontdekt hebben samen met Jeroentje!!!
Iedere avond deed Jeroentje
voor het paard wat in zijn schoentje:
brood en worteltjes en knol.
Héél zijn schoentje deed hij vol.
Maar als 's nachts, zo tegen enen,
Zwarte piet kwam binen-benen,
stond het schoentje op de mat
zonder iets. Hoe vind je dat?
Oei! zei Piet. 'Het paard vergeten!
Nou, hij moet het zelf maar weten.
Stoute jongetjes als hij
krijgen lekker niks van mij!'
Iedere morgen vond Jeroentje
wéér geen lekkers in zijn schoentje.
En zijn vriendjes, heel het stel,
kregen altijd iets. Zij wel.
Maar hoe zat dat nu, jandoppie?
Wel, twee muizen, Jim en Joppie,
aten stiekem, hap slik, hap,
alles op. Als muizepap!
Mmm, ze schrokten zo inhalig
en ze piepten: "Het is zaalig!"
En dan liepen ze heel vlug
naar hun muizenhol terug.
Tot op zekere nacht warempel
Sinterklaas stond op de drempel.
Sint met mijter en met staf.
Jim en Joppie stonden paf.
Met hun volgepropte snoetjes,
trillend op hun muizevoetjes,
wisten ze: we zijn gesnapt
en op heterdaad betrapt!
Zwarte piet was ook gekomen,
heeft de muisjes beetgenomen.
Géén gesmeek en géén gebid:
in de zak en naar Madrid!
En hoe ging het met Jeroentje?
Hij vond 's morgens in zijn schoentje,
als beloning voor de strop,
zeven rollen Spaanse drop!
Hoe de muizen het nu stellen
kan ik je niet meer vertellen.
Nee, ik kan ze niet verstaan,
want ze piepen Spaans voortaan!
